نژاد Chow Chow

خلق وخو:

چو چو سگی است که به خوبی تربیت میشود. با بچه ها بسیار خوب هستند. اگراز گربه یا حیوان خانگی دیگری نگهداری میکنید بهتر است که زمانی که آنها جوان هستند آنها را به خانه بیاورید.آنها هنگامی که جوان هستند کاملا اجتماعی هستند. آنها نیاز به آموزش دارند،با این حال هم برای توله سگ وهم برای سگ بالغ باید مجموعه ای از قوانین را به آنها آموزش داد. این نژاد بسیار غالب است ونیاز به یک صاحب مسلط دارد. صاحب این نژاد از سگ باید یک فرد آرام باشد که به طور طبیعی محکم، با اعتماد به نفس، و سازگار است.با این خصوصیات میتوان به راحتی چوچو را کنترل کرد. گاهی اوقات حالت تدافعی دارد . سلطه گر ، جدی و مستقل است .مشکلات احتمالی زمانی بوجود می آیند که صاحب سگ ندانند چگونه باید با آنها برخورد کنند.اگر شما اجازه دهید این سگ به این باور برسد که رئیس خانه است ،این سگ به موجودی خیره سرو محافظ تبدیل خواهد شد.هنگامی که یک چوچو به این باور برسد که حاکم انسان است او ممکن است رفتاری پرخاشگرانه در ارتباط با سایر انسانهای مرتبط با صاحبش داشته باشد.آنها نسبت به صاحب خودشان بسیار وفادار هستند. به گفته اغلب صاحبان این نژاد آنها براحتی میتوانند کلاهبرداری را یاد بگیرند.آنها اشتیاق زیادی به یادگیری دارند. . بعضی ها معتقدند که نوع مو کوتاه آن فعالتر و باهوش تر از نوع مو بلند است .


قد، وزن:

وزن در نرها : 20-32 کیلوگرم 
وزن در ماده ها : 20-32 کیلوگرم
ارتفاع در نرها : 46-56 سانتیمتر 
ارتفاع در ماده ها : 46-56 سانتیمتر 


مشکلات سلامتی:

آنها مستعد ابتلا به بیماری سوزش چشم به نام entropion،میباشند که ناشی از برگشتن پلک به درون چشم است.این بیماری را می توان با عمل جراحی اصلاح نمود.همچنین مستعد ابتلا به دیسپلازی هیپ، سرطان معده و عفونت گوش هستند. از آنجا که دارای پوزه نسبتا کوتاهی هستند اغلب خروپف میکنند.

شرایط نگهداری:
برای زندگی در آپارتمان مناسب می باشد به شرطی که در طول روز فعالیت بدنی کافی داشته باشد. چوچو در داخل خانه آرام است اما نسبت به حرارت و گرما حساسیت دارد. به هر حال برای محیط بیرون از خانه مناسب می باشد و یک حیاط کوچک ایده آل است .


ورزش:

چوچو اصولاً سگ تنبلی است اما مقداری فعالیت روزمره آن را از چاق شدن بازمی دارد.نیاز به پیاده روی روزانه دارد.


امید به زندگی:

حدود 15 سال


نظافت:

باید به طور روزانه موهایش شانه شود تا ظاهر خوب خود را حفظ کند. ریزش موی فصلی در این نژاد زیاد است که در آن زمان به شانه زدن بیشتر و مراقبت بیشتری نیاز دارد.در صورت لزوم میتوان از شامپوی خشک استفاده کرد.


منشاء:

منشا دقیق نژاد چو چو ناشناخته است، اما میدانیم که یک نژاد بسیار قدیمی است.در قدیمی ترین فسیل های سگ شناخته شده ساختاری شبیه سگ چوچو موجود است. عکسهایی موجود بر روی سفال چینی وجود این سگ را در 206 سال قبل از میلاد اثبات میکند. ازچو چو شد توسط چینی ها به عنوان یک سگ کاری در انجام بسیاری از وظایف مختلف از جمله به عنوان یک شکارچی گرگ، سی بل و قرقاول استفاده می شده است.
چوچو هزاران سال است که در چین بعنوان شکارچی ، محافظ قایق ها و سگ ارابه شناخته شده. روایت است که یک امپراطور در چین دو هزار و پانصد جفت از آنان را نگهداری می کرده است. بعد ها یکی از آنها بعنوان هدیه به پرنس ویلز داده شد. از چوچو برای شکار گرگ و سمور استفاده می شده و پوست آن برای تهیه کت های گرم مورد استفاده قرار می گرفت و گوشت آن هنوز هم در چین مصرف می شود. این سگ در دهه 1800 به انگلستان وارد شد و در آمریکا او را بعنوان یک دوست و همراه خوب می شناسند. چوچو همچنین سگ محافظ و نگهبان خوبی است.